2300. Pierwszy w tym roku.

 

Faktycznie "pierwszy"! Jak ten szalony czas biegnie bez przerwy w nieznane i nie zamierza zwolnić nawet na chwilę, by zastanowić się: Co dalej? By rozejrzeć się wokół szukając być może lepszej, mniej wyboistej, drogi biegnącej nie między skłóconymi plemionami a przyjaznymi grupami Polaków. Ale cóż głębokiego rowu nie zasypie się szybko, a zwłaszcza takiego którego właściwie nikt nie chce zniwelować, posadzić na nim palmy pokoju i krzewy wspólnych porozumień - nie piszę o "kompromisach" gdyż określenie to niesie tyle pejoratywnych treści, że jego pierwotne znaczenie już dawno umarło.

Przerwę w byciu na blogu poświęciłem na dowiedzeniu się jaki jest mój obecny stan zdrowia - bo kondycja fizyczna jakby nieco zmalała co odczuwam niechęcią do jakiegokolwiek zwiększone wysiłku. Poddałem się różnym badaniom analitycznym i technologicznym wnętrza mojej cielesności. Póki co czekam na tzw. "wyniki", które - zwłaszcza histopatologiczne - docierają do pacjenta w ciągu czterech tygodni i kilku dni. 

Kompromitacją, a nie kompromisem, nazwę wczorajsze przeciągnięcie przez PiS ustawy o Sądzie Najwyższym mającej na celu uzyskanie unijnych funduszy KPO. Podzielona opozycja zrobiła to co przewidziała partia rządząca: ustawa przeszła! Najśmieszniejsze są komentarze opozycyjnych liderów bredzące o tym, że teraz Senat poprawi niedoskonałą ustawę, ale najlepsza poprawa nastąpi dopiero po wyborach przegranych przez PiS!