9347. Ostatni staroroczny.

W wyglądzie ul. Parkowej nic się nie zmieniło przez tydzień.

No i mamy (już jutro) nowy rok, dotrwaliśmy, ja też. Dotrwali wszyscy ci którym w Polsce w Nowym Roku będzie lepiej, spokojniej i nie będą czekali na wieści z Żoliborza nawet te bardziej eschatologiczne w swym finalnym wymiarze.

9346. Gdyby nie ten deszcz

 

Jeszcze pusto na stole i przy nim

Szczęśliwie i radośnie, na wizytach w nie własnym domeczku, upłynęły nam dwa pierwsze dni Świąteczne (bo w tym roku jest ich trzy). Siedziało się, pożerało wszystko co na stołach wystawiono i nakazano spożywać, wypijać czy wprost zakąszać - może z tym zakąszaniem lekko przesadziłem, ale zwyczaj słowny został. Używa się tego określenia bo przecież łyk whisky lub wina (nawet "głębszy") nie wymaga "zakąszania".

9345. Zaczynamy świętowanie!

Współczesna "stajenka" ceramiczna

Na trzy dni świąteczne, pod choinkę - także ekologiczną, do końca tego przełomowego roku i do końca następnych końców "rocznych" życzę Wszystkim Państwu, którzy zaglądają na ten blog, a nawet tym którzy "Gazetę Domową" z Jakubowa pomijają:

Wiele zdrowia, spokoju i cierpliwości w oczekiwaniu na najlepsze dni jakie jeszcze przed Państwem! Wszystkiego najlepszego!

9344.

 

Jakoś mi trudno odnieść się do wszystkiego tego co się dzieje w Polsce. Trudno mi nie być zdegustowany do tego co tak się wolno dzieje w zmianie, w regeneracji, w naprawie tego co się demokracją zwie i tę demokrację uznaje pis, a jaką  uważa większa część społeczeństwa polskiego. 

9343. Nie zdążyłem!

Zajęty przyjemnościami spotkania przed wigilijnego z przyjaciółmi nie zdążyłem, ba, nawet nie wiedziałem że przed olsztyńską siedzibą tvp mógłbym zaprotestować, sprzeciwić się, pokrzyczeć czy nawet wykrzyczeć kilka "gwiazdkowych", czy wprost przeciwnie, słów, zdań. Mógłbym też pokusić się o dłuższy speech "na temat". 

9342. Człowiek wstaje i...

 

Śnieżnej zimy już nie będzie.

Tytuł postu zapożyczyłem z ostatniego wpisu Saguli: "Wstaje człowiek o poranku i włącza media i co się okazuje?" - o czym lojalnie uprzedzam i zachęcam do zaglądania na Tej Blogerki "codziennik".

9341. Na całe życie...?

Redakcja 'Die Zeit' wybrała 100 ksiażek, które mogą towarzyszyć nam przez całe życie (Fot. Shutterstock)

Może, być może, się narażę na kpiny albo pełny hejt członków jednej przegranej partii jeżeli napiszę, że "Die Zeit" zaproponował właśnie "100 lektur na całe życie". Książek które tak czy inaczej tworzyły lub opisywały stan kultury, lub jej braku, współczesności także Polaka. Niżej jest link od wspomnianej listy, chociaż jej pełen odczyt zależy jednak od posiadania subskrypcji do wyborcza.pl https://wyborcza.pl/7,75517,30503777,niemcy-mowia-nam-jak-zyc-warto-ich-posluchac-czyli-100-dziel.html

9340. W Europie

 

Premier Donald Tusk na szczycie w Brukseli, w Europie, w Świecie wreszcie przyjęty radośnie z nadzieją na lepszy czas dla Polski, a więc - powtórzę - dla Europy, dla Świata. 

9339. Co za numer!

Link do zdjęcia w Onet.pl

Nie kombinowałem, nie ustawiałem postu aby dzisiejszy  "współgrał" jakoś z dniem dzisiejszym,  z owym historycznym poniedziałkiem 11. grudnia. A zagrał, a utworzyła się, niczym na zamówienie, liczba/numer postu którego nie ominie się wzrokiem nie zauważając. Czytać można toto z przodu do tyłu i z powrotem, czyli zwykły palindrom lub liczba lustrzana, jak ją "krzyżówkowicze" nazywają. 

9338. Zapamiętać ten typ informacji

Holecka z jej ulubionym paskiem.

Nie będę wdawał się w dyskusje i tłumaczenia czym jest i czym nie powinna być informacja, czyli sposób na przekaz codziennych i niecodziennych wiadomości. Z tego tego też powodu wybory parlamentarne wygrał zespól koalicyjny stawiający tamę temu wszystkiemu co rządzący wyczyniali dla swojej i swoich akolitów dobrostanu za nic mają resztę. 

Wypada uściślić kim owa "reszta" jest. Ano jest to ów: gorszy sort, mordercy zabijający Jarosławowi brata którego sam wysłał w mgłę smoleńską, itp.  a nawet ci którzy w żaden smoleński zamach nie uwierzyli i - mimo wszystko, za "rudym" się rozglądali.

9337. Tak mi dopomóż....

 

PSY - wysypisko - YouTube

Ponoć 330 posłanek i posłów Sejmu RP podczas zaprzysiężenia zawołało boga jakiegoś, nie wymieniając jego imienia, o wsparcie w ich narodowej misji służenia Państwu. Można rzec blokowo o owo wsparcie  tego niebiesiech zaapelowali uczestnicy dwutygodniowego rządu pana Morawieckiego, kiedy ich prezydent Duda o to zapytał.

9336. Uroki zimowych początków

 Dzieciaki szaleją na cienkiej jeszcze warstwie śniegu. Z piwnic i strychów wygrzebywane są wszelkiego rodzaju sanki, korytka w kształcie owoców do zjazdów nawet z minimalnych wzniesień. Rodzice i Dziadkowie przypominają sobie i innym własne, minione już, fascynacje śniegiem i lodem. To tak jak w wielu rodzinach tata kupuje kolejkę z lokomotywą i wagonami na torach o której marzył sam jako dziecko i jej nie miał.

Takim fetyszem, symbolem pierwszych dni zimy jest "zbudowanie" dziecku, wnuczętom, oczywiście w ich obecności i pomocy bałwana. Różnie te "postaci" wyglądają zależnie od ilości i temperatury śniegu i pomysłowości budowniczych. I... koniecznie zdjęcie i uśmiechy i liczenie na to, że dziecku coś takiego się spodoba.

9335. Jaka ta miłość bywa...

 

By już całkiem, ze szczętem nie ulec zimowemu marazmowi wybraliśmy się z Marią do teatru. W Olsztynie największym i najambitniejszym jest imienia Stefana Jaracza. Zaglądamy doń często w miarę tego czym zainteresuje nas repertuar. Zresztą nie sam repertuar wabi do odwiedzin samymi spektaklami - ostatni kapitalny remont budynku z wymianą wszystkiego, łącznie z fotelami też przyciąga - wygody się szuka przecież wszędzie. 

Jak już pochwaliłem teatr sam, trzy sale teatralne, szkoła aktorska, wróćmy do Cypriana Kamila Norwida, do spektaklu dramatu/komedii, i jego "Miłości czystej u kąpieli morskich". Nie będę zastanawiał się czym jest owa "miłość czysta". Czy bliższa jest tej "białej", czy poślubieniu Jezusa Chrystusa? - zostawię te rozstrzygnięcia innym.

9334. Zima jakby, ale ciepła.

 Śniegu sporo razem z deszczem, plus 2 stopnie, ale zimniej ma być jeszcze.

Jezioro Browarne w Jakubowie

Po lewej stronie foto. nasz rodzinny zielono-niebieski pojazd o dwóch potrójnych kółkach do zwożenia zakupów by było w domeczku co jeść i pić.

Śnieg deszczowy pada nawet wieczorem chociaż łagodnie i bezwietrznie. Jak tak sobie jeszcze przez noc posypie będzie sanna i lepienie olsztyńskich bałwanów dla kochanych maluchów przez zakochane w nich rodziców, a zwłaszcza dziadków.

9333. Szczęśliwe numerki i wybór

Ładny numer wyświetlił się na moim blogu w południe, prawda. Dobrze, że go zauważyłem i "zrzut" wykonałem. Mało to w porównaniu do tych z Państwa piszących systematycznie i ciekawiej gdzie liczniki już dawno przekroczyły milion, i to nie jeden wejść czytających. Może i mnie się uda dotrwać do "sześciu dziewiątek".

9332. Już po, a jeszcze przed...

 Wybory parlamentarne wyborami, jedni wygrali drudzy nie, a ci co przegrali całkiem beczą w zacisznych kątach knajp, willi i zacisznych gabinetach. Wygrana koalicja sejmowo-senacka objęła w posiadanie to "co jej się należy" i... czeka na utworzenie rządu.

A tworzy go nie byle kto, bo uznany za narodowego  łgarza i opowiadacza bajek kamuflujących rzeczywiste ruchy i odruchy pisowskiej kasty zwłaszcza tych pozwalających na dowolne korzystanie z zasobów finansowych państwowej kasy.

9331. Co mi się podoba, co kocham!

 

Nikt mnie osobiście, moim znajomym, kolegom i ich lepszym częściom małżeńskim przekona, że nie są, że nie kochają, że nie oczekują zwycięstw Igi Świątek. To tak jak nieco wcześniej przed wynikom wyborów parlamentarnych nie wierzyłoby się w zwycięstwo, a nie pokonanie PiS.

9330. Pamięć genetyczna.

 

Militarno-polityczny odwet Izraela w Strefie Gazy jest potworny, tragiczny i można rzec totalny. Wojska Izraele idą równo atakując z powietrza, lądu i pod ziemią niszcząc tunele, piwnice i kanały Gazy. Niszczą wszystko, a cel tych niszczeń został określony tuż po ataku rakietowym i wzięciu zakładników, owym celem jest zniszczenie fizyczne i biologiczne wręcz członków Hamasu. Czym różni się Hamasowiec od innych Palestyńczyków, po czym go poznać, rozpoznać by mieć powód do zabicia? - tego Izrael nie upublicznił.

9329. Smutna zaduma i radosna pamięć.

Doroczne święto Tych Co Odeszli jest tylko wyznacznikiem, cezurą i podkreśleniem trwającej ciągle i bez pamięci. Ileż to razy w ciągu dnia wspominamy rady i porady UKOCHANYCH BLISKICH. To nie tylko groby zdobione ślicznie i kolorowe ukwieconych, oświetlonych na wiele sposobów wymyślnymi zniczami.

9328. Poszliśmy! I było warto.

Przed miesiącem zapowiadałem gremialne "pójście" do urn... I tak się stało ku zadowoleniu tych, a jest ich coraz więcej, którzy zrozumieli, pojęli, przekonali się wreszcie, że rządzący to niezmordowani w dbaniu o siebie i swoje osobiste konta bankowe. "Czarny lud" tym razem nie kupił sprzedawanego "w szczujni" towaru i "poszedł" z przekonaniem, że mogą, że potrafią - przestali się bać "karła z Żoliborza".

9327. Jutro idziemy do kina/na marsz!

 Tak to już jutro pójdziemy, jeżeli na pójście się zdecydujemy, by pójść gdziekolwiek albo pozostać i nie wychylać się - bo zauważą...

Ale jak będziecie mieli ochotę obejrzyjcie ten film. Film: "Jutro idziemy do kina"!

Ale w końcu trzeba się na coś się zdecydować. Nie, nie zamierzam Państwa namawiać do czegokolwiek, do jakichkolwiek decyzji by brać, czy nie w jutrzejszym marszu. Problem czy tam będzie więcej Polaków, czy mniej ma znaczenie istotne? Bo jakby nie było istotne nie broniłaby się firma zarządzającą Polską w stanie do jakiego stanu doprowadziła resortowych Polaków. 

Jasne, że ów Marsz to początek zmian.

9326. Pytania, pytania...

Trudno jest żyć, być i trwać zwyczajnie jakby, nie zadając sobie i otoczeniu pytań, czy prób zrozumienia siebie, innych, sensu życia i nie tylko eschatologicznych dopytywań: "Co po?", ale też: "Co po 15 października?" Co czeka nas w najbliższym, możliwym "do doczekania" czasie?

Wybrałem tych pytań sporo z dzisiejszej "Gazety Wyborczej", a przecież na codzienny użytek do rządzących jest ich o wiele więcej. Niemal dla wszystkich tych "znaków zapytania" można przypisać ich polityczny, ba, antyrządowy charakter. 

9325. Nieco utrudnień.

Z zaskoczeniem dosyć i nie wiarą z tego co oglądam są komunikaty informujące mnie o tym, że poniższe mojej ulubione blogi są zagrożeniem dla mojego bycia w sieci: 

• http://koszyk-bet.blogspot.com/ 
• http://cobytujeszcze.blogspot.com/ 
• https://ptr17.blogspot.com/
• https://iwonazmyslona.blogspot.com/

9324. Dalej szukam czasów Prousta

Płynę dalej z Proustem, szukam jego czasów, jego opisów czasów minionych i nadal poszukiwanych. To już piąty tom pt. "Uwięziona". Nadal jest to opowieść o miłości pisarza homoseksualisty wydana już po jego zgonie w różnych konfiguracjach: męsko-damskich, męsko-męskich, kobieco-kobiecych. Nadal jest to drobiazgowo analizowana atmosfera napięcia we mgle zazdrości o "podmiot posiadania", czy uznawanego za swego rodzaju własność.

Byłoby to dosyć nudnawym przedsięwzięciem pisarskim, gdyby nie rzucenie tej sodomy i gomory na szerokie tło "normalnego" powiedzmy, arystokratycznego życia i pożycia, gdzie poszukiwanie środków do egzystencji nie ma znaczenia, bo się je ma i cała codzienne zajęcie skupiają się na rozważaniach intelektualnych kulturalno-rozrywkowo-towarzyskich.

9323. Kto zabił Rodzinę Ulmów?

 Cała Polska katolicka dzisiaj czci i skupia się nad wyniesieniem "na ołtarze" rodziny Ulmów. Rodziny, która starała się, próbowała dać/przydłużyć życie żydowskiej rodzinie w czasach hitlerowskiej nawały. Nie udało się. Nie sprostali dookolnej ówczesnej nienawiści jaka otaczała kogoś, kto nie był Polakiem. 

Próbowali i polegli wraz z ochranianą kilkuosobową rodziną Żydów, którym chcieli "dać życie"", dać możliwość by nazistowscy siepacze ich nie dopadli, by przeżyli.

9322. Wróciłem...

 

Wróciłem po latach, po dziesiątkach lat, do ponownej lektury "W poszukiwaniu straconego czasu" Marcella Prousta. Wróciłem, by tym razem, nie czytając, odsłuchać - już dzisiaj, drugiego tomu "W cieniu zakwitających dziewcząt", a jeszcze czekają na moje ucho kolejne tomy tego arcydzieła literatury światowej.

Tak światowej! W którym to utworze ma istotne znaczenie, a zdanie i ich niespodziewana przemienność myśli zaurocza i nie pozwala przerwać wsłuchiwania się w interpretację Michała Breitenwalda. 

Zacząłem owo w słuchiwanie się szukać swoich utraconych chwil, sytuacji, zachowań które, gdyby były "inne" niż "były" zaprowadziłyby moje losy w inne strony życia i świata.

9321. Jak pisać, mówić, myśleć o Ukrainie na czas powojenny?

 O Ukrainie w wojnie z Rosją i na nieprzewidywalne jeszcze czasy po wojnie - bo w końcu dobiegnie ona końca, wypisane zostaną jeszcze litry atramentu i każdy z piszących, mówiących, myślących o tym okresie ma wiele różniących się zdań i opinii. 

Ta mnogość opinii i ocen jest na tyle różna, gdyż wojna jeszcze trwa i będzie trwała jeszcze długo, a straty we wszystkich dziedzinach gospodarczych, infrastruktury i społeczne nie są jeszcze oszacowane co wiąże się z ciągle rosnącymi kosztami: odbudowy miast i wsi, przemysłu, rolnictwa, a także z powrotem uciekających przed grozą wojny uchodźcami.

9320.Jak pisać, mówić, myśleć o Ukrainie?

Słownikowo dozwolone są obie formy, zarówno „w Ukrainie" jak i „na Ukrainie". Ale pod kątem poprawności politycznej i w obliczu trwającej wojny, wypada mówić „w Ukrainie”.  W ten sposób, możemy dać wyraz solidarności z narodem ukraińskim i podkreślać odrębność Ukrainy jako niezależnego państwa. To istotne, zważywszy na wojenną rzeczywistość. Od języka zaczynają się zmiany, im szybciej wdrożymy właściwą formę, tym skuteczniej wesprzemy sąsiadów zmagających się z rosyjską napaścią. Nie oznacza to jednak, że jest to konieczność – jeśli chcemy pozostać przy formie "na Ukrainie", możemy ją jak najbardziej stosować!  - "W Ukrainie" czy "na Ukrainie"? Która z tych form jest poprawna? Znamy odpowiedź na to pytanie: RMF FM

9319. Zmieniamy smaki na morskie przysmaki.

Są takie okresy, że najbardziej interesujące zajęcia sprawdzanie "nowych", jeszcze nie poznanych wcześniej "smaków". Nie jest tak, że szukamy, że staramy się nie myśleć o niczym nawet o brutalizacji polskiej tzw. sceny politycznej, nie. Zwykle to jest tak, jak z tym złodziejem, który jak ma okazję to kradnie. Jest okazja do uczczenia to celebrujemy ją kąskami, które znamy ze smaczności wielkiej lub chcemy poznać, "jak to z nimi jest", jak to z ich smacznością jest.

9318. Tym razem "gruzińska".

 

Impreza rocznicowa goni kolejną. Tym razem "imieninowa" Maria zaproponowała kulinarne zwiedzenie gruzińskiej restauracji (sieciowej) "Manana" - nie wiem co ta nazwa znaczy, ale zaczepia o hiszpańskie "maniana", czyli nieokreślone precyzyjnie jutro.

Bogać tam, niech oznacza co chce, ale wygląd zapraszających do wnętrza otwartych drzwi zachęca do wejścia. Ich szerokie otwarcie wskazuje, że klimatyzacji w środku lokalu nie należy się spodziewać.

Tak też i było. Chociaż mury z nieotynkowanych cegieł czerwonych jakąś oznakę chłodu sprawiają. Chłodniej zapewne jest w piwnicy, na tzw. drugim poziomie lokalu, bo wszystkie miejsca tam zajęto.

9317. Jezioro za oknem.

 

Odnowiliśmy spojrzenie przez okna, w innym miejscu Warmii i Mazur, na inne jezioro, przy szalonych trzydziestostopniowych upałach. By nie zamącać powiem wprost, że to jest miasto Ełk, jezioro Ełckie, a okno znajduje się na pierwszym piętrze apartamentowca Janus przy ul. Jeziornej 2B. http://janus.elk.pl/

9316. Dla pokreślenia.

 

  

Najpierw były "drzwi do lasu" czyli wyjście na taras

Chcąc zaznaczyć wspomnianą w poprzednim poście rocznicę już od trzech dni remontujemy, przynajmniej w części mieszkanie. W części dlatego, że nie całe, że nie wszystkie pomieszczenia, ściany i podłogi, a tylko fragment kuchni. I to taki bardziej specjalny fragment kuchni. 

9315. 56!

 

Minął czas imprez i składanie życzeń wracam więc do blogowych realiów, by przyznać się do 56 obchodów. Tak Szanowni Państwo 8 lipca "obchodziliśmy 56 rocznicę trwałości i wytrwałości bycia żoną i jej mężem. Doczekując tej rocznicy trochę nam się przeżyło, użyło i ubawiło.

9314. Z wizytą u...

Kaczą rodzinę, radośnie taplającą się w wodach jeziorka Mummel, spotkałem na spacerze znajomą trasą moich "terenów łowieckich". Nie boją się te ptaszęta przechodniów, zwłaszcza że wbrew racjonalnym zasadom są dokarmiane przez "współczujących" ich losowi spacerowiczów.

9313. Setne urodziny.

 Chciałem najpierw zapytać się: Znacie Szymborską, słyszeliście/czytaliście chociaż jeden jej utwór? Takie jednak pytanie to niczym człowieka zaczepić: Czy jeszcze żyjesz? 

Wielką Damę polskiej poezji zna każdy Polak nawet ten z najwredniejszej prawicy, chyba że się do tego nie przyznaje. Mniej jakby zna jej utwory najnowsza polska młodzież, której bardziej odpowiada rapowe bełkoty niż niemal klasycystyczny rytm jej wierszy. 

9312. Lato już jest!

 I tak oto, w dosyć niezauważalnym trybie, minęła wiosna bez mojej tutaj obecności. Co się stało? Co tak długą absencję wywołało? Pytania dosyć proste a odpowiedzi prostej brak. Z tego co pamiętam w czasie tym zblokowały się różne prywatne i społeczne akcje, imprezy, podróże, a ich wymienienie i tak nie pozwoli na pełne wytłumaczenie. A, jeszcze jedno - poczułem się jakby moje "obowiązki" przytłoczyły mnie swoją ilością i intensywnością, że musiałem coś z tego wybrać na niekorzyść innych.

A więc wracam! Mam nadzieję, że ten powrót potrwa nie tylko przez tytułowe lato, ale zahaczy o jesień i zimę.

Lato mamy piękne w Jakubowie. Zieleń nie wypaliło do suchej gleby słońce, mimo że poniżej dwudziestu kilku stopni nie spada, no i deszczyk nas nie omija. A i kacza rodzina (mama i osiem piskląt) czują się znakomicie w jeziorze Browarnym. Ile tych kacząt przetrwa do dorosłości? Zagrożeń jest sporo, gdyż inne kaczki, nieobdarzone los darem urodzin dosyć brutalnie atakują niebożątka mimo wysiłków obronny mamy - tata kaczy nie interesuje się rodziną.

9311. Wiosna już jest!

 Minęła Wielkanoc, ostatnio przemknęła majowa majówka a świat nadal trwa nie zawalił się w żadnym z elementów składowych, czy życia w szczególności. Wydajemy coraz więcej na podstawowe elementy życiowe za wspomożeniem inflacji i szybujących cen. 

9310. Tradycyjnie i serdecznie.

 

Tradycyjnie i bardzo, bardzo serdecznie życzę Wszystkim Państwu ciepłych i słonecznych

Dni Wielkanocnych i niech te dni radosne potrwają przynajmniej przez rok, do następnej

wiosennej Wielkiej Nocy.

Tradycyjny i jakby już opatrzony, kolejnymi pokazami stroik całkiem sztuczny, więc nie bardzo naturalny, upamiętniający ten czas w naszym rodzinnym domu.

Najbardziej "tradycyjny" jest w tym stroiku "gliniany baranek". Gliniane to cudo przyjechało na Ziemie Odzyskane do Bartoszyc, z Janowa Lubelskiego w 1949 r. wraz ze mną i moją rodziną, no i trwa...

Już dzisiaj życzę, gdyż jutro może zabraknąć czasu wyjeżdżamy na Rodzinne Śniadanie Wielkanocne

gdzieś pomiędzy Gdańskiem a Koszalinem.

9309. Plac zabaw

 Właściwie nic nieznaczący obrazek placu zabaw Jakubowie dla dzieci i pilnujących je rodziców. Plac ogrodzony drucianą siatką z dwiema bramkami, piaskownicą, huśtawkami, ławkami...  I nic szczególnego tego placu nie wyróżnia, a jednak. 

9308. Wiosna chyba...

Lichy, bo lichy krokusik, ale mój! I w moim ogródeczku się pojawił wiosenne smaki niosąc skrycie, bo jeszcze wczoraj śnieg tu zalegał. Nie wiem skąd się wziął, bo nie siałem tutaj nic nowego, może jakieś miłe ptaszysko ziarnko przyniosło albo wiatr zimowy je przywiał.

Co innego przebiśniegi, które rosną sobie, gdzie chcą, a najlepiej wiosną na najbardziej zaśmieconych kawałkach ziemi i co roku w innym miejscu.

Takie rozpanoszenie się przedwczesne wiosny może nic dobrego nie wróżyć. Pamiętam przecież kiedy dwa lata temu, w ostatnim dniu zimy leżał śnieg, lód skuł lustro Browarnego - to takie jeziorko w Jakubowie. 

9307. W moim ogródeczku...

 

Tęsknota za wiosną, za "zieloną trawą" staje się obsesją wielu. No, może wielu to przesada, bo dzieciakom tej zimy się nie wiodło.  Śniegu, jeżeli już był zdatny do jazdy, to poleżał dwa trzy dni i ginął w czeluściach ziemi. Podobnie z lodem - nie sztucznym - którego na pobliskich jeziorach brakowało niezmiernie.

9306. Nareszcie się doczekałem...

 

Tak proszę szanownych czytelników, tak wygląda test na posiadanie C-19. Tak wygląda mój osobisty test na jego posiadania wykonany w minioną sobotę (11.03). Jest się właściwie czym pochwalić, jeśli weźmie pod uwagę, że pandemia jest w odwrocie, a moje cztery dawki szczepionki Pfizera miały mój, nieco już przejrzały organizm uchronić.

Istotnie "chorobowe" przebiega jakby łagodniej bez użycia specjalnej aparatury, leżenia w szpitalu i kontrolowania codziennego przez policję, ale jestem w posiadaniu tzw. "odmiennych stanów świadomości". A stany te charakteryzują się ogólnym i przyjemnym właściwie lenistwem fizycznym i intelektualnym na dodatek - nie mam ochoty na: spacerowanie i tai-chi, czytanie, oglądanie telewizji - jeszcze tylko, choć nie z wielkim zrozumieniem, słucham audiobooków z platformy Storytel. Najgorsze/najlepsze leniuchowanie już mija.

Dla kronikarskiego porządku dodam jeszcze aktualny stan covidowy na świecie i po ukośniku, w Polsce.

• Zachorowało: 681,783,520/6 458 301 (+5 083)
• Zmarło: 6,813,455/119 046 (+16)
• Wyzdrowiało: 635,905,129/5 335 802 (+0)
• Zaszczepiło się: 5,559,334,874/57 927 163

W nawiasach, w części "polskiej" podana aktualne dodatkowe dane (na 14.03.) z ostatniego tygodnia i cyfra "zero" przy wyzdrowieniach ukazuje się coraz częściej przy dosyć wysokich zachorowaniach i zgonach.

Serdecznie życzę wszystkim Państwu byście nie mieli takich "testowych" pamiątek do pokazywania, jak mój

9305. Wszystkiego najlepszego!

 Życzenia dla Pań, dla tych co tutaj zaglądają i dla tych które nie wiedzą o tym, że czekają na tym blogu serdeczne życzenia dla nich!

Rzeczywistość bywa różna, jak na obrazku znalezionym w sieci. 

Osobiście życzę Paniom najlepszego zdrowia i odporności na przeciwności dnia codziennego. Nie zapominajcie Drogie Panie też o kochaniu nawet jak będzie to wróbelek.

9304. Zatrzęsło!

 Dzisiejsze doniesienia z Turcji i Syrii o blisko 10 000 ofiarach trzęsienia ziemi w ciągu kilku dni robią wrażenie. Rozmach akcji ratunkowych i pomoc w odnalezieniu żyjących jeszcze w ruinach rozpadniętych domów krzyżuje czas i zimowe temperatury - a ofiar może jeszcze przybywać.

2303. Ogon kota

 W dzisiejszej "Kawie na ławę" prowadzący program red. Konrad Piasecki pytał się przedstawiciela prezydenta, pana Sułka, w kontekście akcji Willa plus: Co jest powodem, że pan prezydent zbiera datki dobrowolne na upośledzone dzieci podczas swojej wyprawy na narty, w momencie, kiedy minister Czarnek nie zasilił fundacji tymi dziećmi się opiekującymi żadną kwotą ze "swojej ministerialnej puli"?

2302. Durum lex autem nostrum

Zamiast zasady prawa rzymskiego dura lex, sed lex - twarde prawo, ale prawo, dającą pierwszeństwo normom prawniczym i konieczność stosowania się do ich zapisów, na potrzeby postu w tytule zmieniłem tę regułę na: "twarde prawo, ale nasze"! Zmieniłem samowolnie zasadę po serii "lexów" jakie zafundowali Polsce i Polakom rządzący ku swemu zadowoleniu i ochronie odpowiedzialnych za oczywiste wykroczenia, częste łamania zasad konstytucyjnych, prawnych i obyczajowych przez oskarżonych o to polityków.

2301. Oczekiwanie

 Opozycyjne wygibasy taktyczno-polityczne opozycji sterowane przez PiS po głosowaniu za przyjęciem ustawy próbującej uruchomić KPO znakomicie skłóciły ich i połamały nietrwałą jeszcze umowę o jednej liście wyborczej. A argumenty, że "poprawi się działania sądowe PiS po przegranych przez tę partię wyborów" - jak już napisałem wcześniej, można między bajki polityczne włożyć.

2300. Pierwszy w tym roku.

 

Faktycznie "pierwszy"! Jak ten szalony czas biegnie bez przerwy w nieznane i nie zamierza zwolnić nawet na chwilę, by zastanowić się: Co dalej? By rozejrzeć się wokół szukając być może lepszej, mniej wyboistej, drogi biegnącej nie między skłóconymi plemionami a przyjaznymi grupami Polaków. Ale cóż głębokiego rowu nie zasypie się szybko, a zwłaszcza takiego którego właściwie nikt nie chce zniwelować, posadzić na nim palmy pokoju i krzewy wspólnych porozumień - nie piszę o "kompromisach" gdyż określenie to niesie tyle pejoratywnych treści, że jego pierwotne znaczenie już dawno umarło.