2745. Nie ma już dzikich plaż.

 Wcale nie zamierzam narzekać, gdyż nie jestem przeciwnikiem rozwoju społecznego i związanego z tym zabudowywania wszelkich dostępnych wolnych jeszcze fragmentów kuli ziemskiej, chociaż boleję nad tym i spodziewam się najgorszego. Najgorszego w sensie postępującej degradacji środowiska naturalnego - A tak, dodatkowo zapytam: Co jeszcze jest naturalne? Nawet krajobraz na studiach uczą kształtować, nie mówiąc już o ogrodach i ogródkach.

Wracam jednak do tytułowych plaż. Taka kolejność wyrazów przypomina zawsze - przynajmniej mnie - przebój Ireny Santor pod tym samym tytułem. Wprawdzie to inny czas i nieco inny kierunek nostalgii ale plaże zostały na wszystkich morskich, i gdzieniegdzie jeziorowych brzegach. Nawet w Paryżu, brzegi Sekwany wysypano żółtym piaskiem mającym udawać plażę właśnie.

Skoro już jestem nad "ciepłym Morzem Bałtyckim" rozejrzałem się nieco po plażach dostępnych w okolicy Łeby - bo są przecież plaże, także dostępne, ale dla określonych gości hotelowych wyłącznie. Rozejrzałem się i... żadnej tam, jakiejś dzikiej nie znalazłem, póki co. Mam jeszcze nieco czasu do zagospodarowania więc może natrafię.

Jak dotąd, to nawet o świcie - kiedy z "kijkami" zasuwam brzegiem - nie jestem sam. Regularnie spotykam te same osoby: biegające, spacerujące, "przeczesujące" piasek wykrywaczami metali w poszukiwaniu zagubionych skarbów ("poszukiwacz" nie wiedział, czy są wykrywacze reagujące na grudki bursztynu - jak też nie wiem)

Jednak nie ludzie stanowią o nie/dzikości plaż. Zagrożeniem dla ich charakteru są wszelkiego rodzaju budki, kioski, czy nawet wielkopowierzchniowe wiaty oferujące plażowiczom "wszystko", a wypełzające przez przejścia w wydmach. Nie dość, że zajmują coraz większe połacie piasku to jeszcze ryczą bez umiaru "popularnymi" przebojami zwracając wabiąco na siebie ewentualnych klientów.

Staram się nie korzystać z plaż w "godzinach szczytu" w słoneczne dni, kiedy to parawan przy parawanie, plażowicz przy plażowiczu nie dają nawet ułudy prywatności, wyciszenia, spokoju.

Stali mieszkańcy nadmorskich miejscowości - nie tylko Łeby, podobnie jak podgórskich uzdrowisk i miejsc wypoczynku, oddają się w  na potrzeby turystycznej armii. Nie, nie! Nie hobbystycznie, nie dla przyjemności, ale próbują zarabiać i to coraz więcej. Sezon, jeszcze pandemiczny - i groźba nowej fali zachorowań - powodują niekontrolowany wzrost cen: pamiątek, "rybki smażonej", wynajmu pokoi.

A wczasowiczów nieprzebrane ilości, a ostrożności contr pandemicznej ani widu ani słychu na ulicach, sklepach, i butikach.

PS. Najdzikszą plażę jaką zapamiętałem z młodości/przeszłości znajdowała się u stóp Kępy Redłowskiej na północ od Sopotu. Zdjęcie oczywiście aktualne i z sieci.