2344. W drodze

Po raz pierwszy, może nie ostatni jak się już zaczęło, napiszę post "w podróży". Niewielka to podróż w porównaniu do prawdziwie wielkich, bo tylko z południa Polski (Krynica Zdrój) do Olsztyna, ale jednak 12. godzinna więc mianem "podróży" - przez małe "p" co prawda, można ją określić. 

A więc siedzę sobie wygodnie w wagonie Intercity i próbuję trafiać w klawisze. Trafiać, bo na niektórych odcinkach torów - pewno jeszcze nie wymienionych - trochę, a nawet więcej niż trochę - wagonem, wraz ze mną i laptopem rzuca na boki/ Wracamy już, wracamy, Maria wraz ze mną po 12. dniach kuracji w Starym Domu Zdrojowym w Krynicy Zdroju. Wracamy chętnie, gdyż "tam (w Olsztynie) jest nasz dom", by zacytować linijkę z "Piosenki o mojej Warszawie" przez niezapomnianego Mieczysława Fogga śpiewanej.

Nie będę "sloganił" ni "banalił" o tym, że w domu najlepiej, że tam zostały moje "zabawki", że chociaż jest w innych miejscach na kuli ziemskiej fajnie to fajniej jeszcze jest w Olsztynie. Zresztą, należy solidnie zabrać się za przywrócenie stanu organizmu sprzed kuracji wodno-mineralnej jakiej byliśmy poddawani nieubłaganie przez cały czas pobytu i trzy razy dziennie.

Ale były też i dobre momenty - proszę nie doszukiwać się w tych "momentach" ukrytych znaczeń, bo mam na tzw. myśli "zdobycie" Góry Parkowej i Jaworzyny, odsłuchanie koncertów arii operetkowych artystów z Operetki śląskiej, recitalu biograficznego Edith Piaf z akompaniamentem mistrza "guzikowego" akordeonu i wreszcie uczestnictwa w rocznicowej akademii ku czci łemki Nikifora Krynickiego. Nie doczekaliśmy do koncertu recitalu piosenek Jana Kiepury - będzie dzisiaj wieczorem.

Oprócz Marii i mnie Intercity wiezie do Olsztyna mój portret w ołówku sporządzony przez miejscowego artystę malarza, Bułgara, Christiana Prodanowa (https://www.touchofart.eu/Christian-Prodanow) Wynik godzinnego pozowania można obejrzeć poniżej - ponoć jest tutaj podobniejszy niż prawdziwy...