9367. Wiosny chcę!

 

Wiosny już chcę bardzo mocno i całym sercem i wzrokiem wodzę po leśnych ostępach szukając jej śladów chociaż najmniejszych. Jedynie leszczyna zaczyna "pylić" wysuwając z bezlistnych gałązek kwiaty niczym wiszące "za nogi lub głowę" zielono-żółte dżdżownice. 

Tylko te "dżdżownice" "pyląc" są dla alergików tym czym zarazek jesiennej grypy. Takie, lub podobne" objawy zewnętrzne, a także niszczą psychiczne uczuleniowca. Tej grupie osób "pyląca wiosna" nie jest czymś nadmiernie wyczekiwanym okresem rocznego cyklu.

Mój, znacznie już organizm, nie dostał od stwórcy alergenów i przyznam, że jestem mu za to wdzięczny. Chociaż, jak głoszą znający się na rzeczy, najmniej uczulone na pylenie są te osoby, które miały szanse "za dziecka" nurzać się w trawach, pełzać "po gołej" ziemi i "spróbować" jak smakuje piach, czy znaleziony przypadkowo patyk.

I jeszcze wiosenny, a raczej przedwiosenny", wiersz Joanny Guściory.

"Przedwiośnie" 

• Ko­niec śnie­gu!
• Wio­sna w bie­gu!
• Już bo­cia­ny po­wra­ca­ją,
• Już skow­ron­ki kon­cert dają.
• Tu kro­ku­sy, tam żon­ki­le
• Spo­glą­da­ją na świat mile.
• Tra­wa zmie­nia swo­ją zie­leń,
• Chęt­nie ją po­lu­bi je­leń.
• Bu­dzi się przy­ro­da wko­ło,
• Bę­dzie pięk­nie i we­so­ło.
• Słoń­ce te­raz czę­ściej świe­ci,
• Na dwór wzy­wa wszyst­kie dzie­ci