2989. Jak miał za mało...

 

Przyznam, że nie tylko ja się sobie trochę dziwię, że jeszcze mi się chce liznąć czegoś nowego. Prawdę mówiąc, tak miałem przez caluteńkie życiuszko, kiedy to co jakiś czas, cyklicznie nawet, zmieniałem zainteresowania, tzw. w dawnych czasach "hobby", z jednego na drugie. Nie trzymając się ponoć jednego kierunku w życiu, a szukając coraz to innych zainteresowań, traci się możliwość dojścia do jakiegoś tam "szczytu", czyli jak mówią znawcy uzyskanie owego "szczytu wg Prawa Petera", czyli mówiąc wprost do poziomu niekompetencji w momencie osiągnięcia szczytu. 

No przyznaję się, że nie zważając na codzienny, tygodniowy, miesięczny brak czasu - nawet na codzienne szukania oddechu na blogu, dodałem swoje uczestnictwo w Klubie Powieści Kryminalnych. Byłem na spotkaniu organizacyjnym w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej (dobrze, że się "narodową jeszcze nie mianowała). Byłem i dobrze się tam czułem, mimo przewadze znających się na literaturze kryminalnej kobiet, tak na spotkaniu jak i w szalonym wysypie odkrywających w swojej jaźni mroczne zakamarki autorek coraz bardziej poczytnych książek.

Mogę oświadczyć, że wieczór wczorajszy (29.11) spędziłem w dobrym, umiejącym przedstawić swoje opinie o "kryminałach" zdanie.

Próba odczytania kryminału w formie humoru, jakiegoś tam, niestety nie trafiła do mnie. Odczytam zadaną do recenzji książkę Jacka Galińskiego "Kółko się pani urwało", być może zmienię zdanie.