2471. Myślenie wymaga odwagi.

 

Myślenie i wymyślanie czegoś (nie komuś!) wymaga nie tylko wiedzy, kojarzenia faktów i przesłanek prowadzących do wnioskowania, a więc do wymyślania czegoś tam. Przeciwieństwem myślenia jest nie myślenie, nie zastanawianie się nad kimś, nad czymś - ot takie niby bycie-życie.

Wśród wielu "rodzajów myślenia" egzemplifikowanych przez naukowców nie znalazłem myślenia stadnego, myślenia w ten sam sposób, o takich samych sprawach przez wielu, którym sposób takiego, a nie innego myślenia - niektórzy to nawet nazywają bezrefleksyjnym - jest wspólny, by nie napisać jednoznaczny, czy jednowymiarowy w pewnych określonych warunkach, z pewnego określonego powodu.

Taki sposób jednokierunkowego myślenia społecznego można kupić po coś, chociażby pod otwartym pretekstem podwyższenia "dzietności", a ukrytym, zdobycia głosów wyborców. To te słynne "plusy", które nie podwyższyły "dzietności, dały jedna głosy za PiS-em. Mówiąc już otwarcie, myślenie tego typu w odpowiednim czasie przedwyborczym, zostało kupione i znakomicie wykorzystane.

Gdzie tu miejsce na odwagę w myśleniu? A no tam gdzie jednak owo stadne myślenie nie pasuje do refleksji indywidualnej. Mało tego, nie tylko wystarczy mieć, czy posiadać inne myślenie, ale jeszcze jeszcze je ujawnić i wyartykułować publicznie.

I tutaj jest potrzeba posiadania pokładów odwagi, gdyż inne myślenie niż stadne, zalecone przez dawcę kierunku myślenia, jest niebezpieczne dla inaczej myślącego, jego rodziny i otoczenia, na dodatek ujawniającego wyniki myślenia. W tym przypadku przeciwko inaczej myślącemu zadziała mechanizm znany od dawna: kto nie z nami/z naszymi myślami, to nasz wróg!

Kiedyś "odmieńców" w postrzeganiu świata, w jego widzeniu - nawet innowierców - pozbywano się w różny sposób, a najbardziej widowiskowo na płonących stosach. Niech inni to widzą i zastanowią się w którym kierunku mają błądzić ich myśli.

Ale, jak już tych inaczej myślących zaczyna być więcej i więcej, jak już dawca myślenia jest w stanie zarazić swoim kierunkiem myśleniem coraz mniej umysłów, zaczynają się dla "dawcy" złe czasy. I mimo, że "dawca" przyzwyczajony przez lata absolutnego zarządzania umysłami suwerena, zaczyna w końcu zastanawiać się nad użyciem siły, nie tylko umysłu własnego, ale i podległej mu siły fizycznej. 

Co z tej zamiany siły umysłu "dawcy myślenia" na siłę fizyczną może wyniknąć, było przerabiane już wcześniej, a przykłady skutków, czegoś takiego, znane są także z niedawnej historii Polski.

I jeszcze jedno. Wprowadzenie stadnej jednomyślności jest początkiem, czy nawet zaczynem, myślenia totalnego, kontrolowanego i nadzorowanego przez szefa rządzących.