2759. W tym kraju "nie zabija się dzieci"!

 Nie zabija się tych nienarodzonych, bo o innych już urodzonych żyjących w biedzie, poniżeniu i napiętnowaniu ustawodawca się nie troszczy i nigdy nie miał takiego zamiaru. Te narodzone niezależnie od stanu zdrowia, lepszego lub gorszego, mają sobie radzić sam - chyba że rodzice, lub tylko matka się nimi zajmie.

A z tym "zajmaniem się" bywa różnie. Jak matka nie chce dzieciaka, to podrzuci do "okna życia" do "siostry Bernadetty" - na przykład, albo w inne miejsce, gdzie dzieciakowi będzie lepiej niż w "domu rodzinnym". Domu w którym konkubent będzie je obijał jak płacze, albo nie chce usnąć przeszkadzając w całonocnej libacji. A jak stłucze wrzeszczącego bachora tak, że ten zamknie "na śmierć" dopiero prawo PiS wkracza.

Bo dziecko ma się urodzić i być  ochrzczone przed  jego zgonem, nawet przed śmiercią przewidywaną tuż po urodzeniu - a nawet jak się "pomęczy" jeszcze kilka dni, to się zdąży sprowadzić księdza z kropidłem.

A co z położnicą? Ten inkubator ma rodzić i nie oczekiwać że "primum non nocere" odnosi się do niej właśnie. Aktualna moralność lekarzy, wyedukowanych w PiS prawie, nie nakazuje im ratowania życia położnicy przecież, są od tego - ci lekarze, - by kosztem życia rodzicielki wydobyć z jej macicy martwy kadłubek dziecięcia, bo żywego zabójcy położnicy wydobyć nie mogą  pod presją kodeksową. 

Nie pozwoliła im na to Julia Przyłębska czasowo pełniąca funkcję prezesa TK z poręki Jerosława Kaczyńskiego, nakazując właśnie takie restrykcyjne prawo antyaborcyjne, którego skutkiem byłą śmierć w majestacie prawa i w przytomnej (mam nadzieję) obecności lekarzy pszczyńskiego szpitala.

Póki co "prawo PiS" dobiera się do lekarzy, a nie do twórców patologicznego prawa. I tak ma już teraz być! Póki "dziecko Chazana" nie będzie wydobyta na świat położnica ma czekać, ma żyć. A później...

Bo w tym kraju nie zabija się dzieci, one same muszą umrzeć.