Od Wigilii do dzisiaj, do przedsylwestrza nie miałem odwagi słuchać wprost i odnosić się, czyli komentować szalonych sukcesów rządu w temacie pandemii narodowej, szczepienia narodowego, narodowych obchodów Sylwestra zakazanych wprowadzeniem narodowego rozporządzenia, itd., itd. Jednym słowem rozstawił między mediami a "moją osobą" - jak to dziwacznie brzmi - parawan.
Śnieg spadł nocą i... leży cieniutką skorupką tam gdzie mniej ciepłe jest podłoże. Dlatego też szybciutko zrobiłem kilka zdjęć by ten fenomen grudniowy zapamiętać - bo przecież nie poleży długo nawet jak zero stopni termometr wskazuje. Mogę się jednak mylić bo właśnie (8.31) niebo dosypuje trochę puszystej bieli.
Dotarliśmy w samotności we dwoje z Marią do dzisiaj, doczekaliśmy (niestety) samotnej Wigilii. Nawet pierwszej gwiazdki nie zobaczymy przez czarne chmury, co zawisły nad Olsztynem, ale cieszymy się że jesteśmy, że jesteśmy razem, że jesteśmy w domu własnym, a nie w lokalu jednoimiennym
Pamiętamy jak woluntaryzmem obrzucano zarządzanie Polską po przemianach ustrojowych. No tak, ale to było tak dawno, że nawet 30-latkowie pozapominali. Charakteryzował się ten woluntaryzm tym, że każdą ustawę, uchwałę czy rozporządzenie, w trybie pilnym należało poprawić, znowelizować, czy nawet wycofać z obiegu uchwalając ich nową mutacje, jako nowość właśnie. W tamtych zamierzchłych czasach używano w stosunku do "twórców" prawa miana oszołomstwo. Któż jeszcze to pamięta?
Nie, nie będzie nic "narodowego". Wystarczy, że rządzący w swojej patriotycznej dumie co i raz dodają ten przymiotnik do wszystkiego co robią lub obiecują - nawet patriotyzm stanie się narodowym niebawem.
Tym razem "chodzi" o słówka wynalezione podczas lektury "dreszczowca" Stefana Grabińskiego pt. "Czad". Dla porządku kronikarskiego dodam, że to Asenata przypomniała mi o Grabińskim na swoim blogu prezentując okładkę jego książki "Cień Befamota".
Jak pamiętam, a pamięć o czasie minionym jeszcze mam całkiem-całkiem, to na tydzień, lub wcześniej, przed Świętami zaczynała się gorączka przygotowań kuchenno-wigilijno-świątecznych. By nie przeszkadzać w kuchni wysyłano mnie w miasto po ostatnie, jeszcze brakujące wiktuały, pakiet kartek świątecznych, choinkę, czy dodatkowe prezenty. Czekało się na "pierwszą gwiazdkę", na możliwość dotarcia do pięknie opakowanych i przewiązanych wstążeczkami prezentów, na Mikołaja...
Wolne sobie zrobiłem na tydzień. Wolne od wielu zajęć, które wpisały się w przebieg dnia i zwyczaje które determinują zajęcia od rana do późnego, bardzo późnego wieczoru - bo szkoda czasu na sen jeśli go tak mało zostało. Piszę odważnie, że "zostało", bo go przecież nie przybywa, a można rzec, że wprost przeciwnie.
Belgijska policja w ramach kontroli lokali zamkniętych belgijskimi obostrzeniami covidowymi natrafiła w jednym z lokali na dwudziestoosobowe, gejowski seks party. I nic to wielkiego w tym kraju gdzie geje mają się dobrze i z belgijskiego prawodawstwa korzystają, można rzec, pełnymi garściami. I żadna to sensacja, gdyby nie obostrzenia covidowe i złapanego golasa salwującego się zjazdem po rynnie, którym okazał się być europoseł węgierski.
Ten angielski zwrot w tytule postu użyłem w znaczeniu przymiotnikowym, co tłumaczy się, jako: podziemny, konspiracyjny. Wiem, że to są eufemizmy - bo nie wszystko co ukryte jest w ziemi zakopane, ale już konspiracyjne to może być np. nielegalne, bo skryte przed działaniem prawa, czy prawa egzekutorów.
K omu przysługuje "taka" lincencja? Kto i w jaki sposób, może ją uzyskać? Kto taką morderczą właściwość może nadać? Kto, wreszcie,...
