2720. Wiosną o jesiennych skibach

 Jerzy Sałata. Kolega z Bartoszyc, z poprzedniego mojego miejsca zamieszkania. Kolega, z czasów kiedy nie był jeszcze  opromieniony aurą „ludowego twórcy”, ale cieślą był. Prezentuję jego, ostatnio wydany (z ośmiu tomików wierszy), które - każdy z dedykacja autora) stoją dumnie prężąc się na półkach mojej biblioteki. Życiorys poety - znajdziecie Państwo poniżej na skanie ostatniej stronie okładki. 

Tomik wydany z okazji: stulecia Związku Literatów Polskich, sześćdziesięciopięciolecia Związku Literatów Polskich na Warmii i Mazurach i czterdziestopięciolecia pracy twórczej Jerzego Sałaty.

A oto "próbki" stylu i tematów jakie Jerzemu towarzyszą od początków tworzenia.

SKIBAMI JESIENNEGO POLA

• Wyoranymi linijkami wiersza 
• myśli odległe 
• kołaczą się po nocach 
• coraz częściej nieprzespanych pytań wiele
• trudniejszych odpowiedzi 
• w strofach
• już nie takich młodych 
• ale ciągle odmiennych 
• mówiących o kolejnych 
• etapach egzystencji w chwilach dobrych złych
• - nawet takich 
• odgrzebanych z dawna 
• w kratkowanym zeszycie 
• odkurzone 
• nabierają blasku 
• niczym skiby jesiennego pola
  

I STĄD TEN WIERSZ

• To słowa siekiery 
• - drewno ciosane
•  gładzone strugiem
• 
  
• Bo niczego odmówić nie potrafię
•  nie umiem zamienić 
• topora na pióro
• 
  
• I stąd ten wiersz 
• z drewna ciosany

DOM NA WZGÓRZU

• Dom
• woła
• pruskim murem - 
• jednostajnie 
• wszystkie muchy 
• obsiadły ścianę

• Drzewa 
• jak rogi krowie

• Pająk
• wiąże rozchodzące się
•  belki
• pod ciężarem 

• Ścieżką
• dymią purchawki
• purpurowe 
• ostatniego dnia

• Noc 
• Rozkraczona na wzgórzu.

TŁOCZNO BYŁO TEGO LATA

• W dziewiątym roku po wojnie
• pamiętnej
• Klara
• zobaczyła wraz z ostatnim krzykiem matki 
• Jurka

• Rodzenie
• lipcowym dniem
• lew był już moim znakiem
• na życie -
• dopiero zaczęte

• Sępopolska porodówka 
• tłoczna była tego lata 
• urodzaju