Szczęśliwie i radośnie, na wizytach w nie własnym domeczku, upłynęły nam dwa pierwsze dni Świąteczne (bo w tym roku jest ich trzy). Siedziało się, pożerało wszystko co na stołach wystawiono i nakazano spożywać, wypijać czy wprost zakąszać - może z tym zakąszaniem lekko przesadziłem, ale zwyczaj słowny został. Używa się tego określenia bo przecież łyk whisky lub wina (nawet "głębszy") nie wymaga "zakąszania".Jeszcze pusto na stole i przy nim
Najważniejsze były jednak rozmowy i opowieści wspomnieniowe. Nie, nie, akurat przy "naszych stołach" politycznych gaworzeń nie było. Może dlatego, że jesteśmy "jednej opcji" więc nie znalazła "kość niezgody", a może już mamy wszyscy tego dosyć i odpoczywaliśmy świątecznie.
Najwięcej było wspomnień "rodzinnych" o tym jak ten czy inna/inny dorosły wyczyniał jak nie będąc dorosłym, jak minęło im dzieciństwo, szkoły, studia... Pomagały przy wspominkach znaczące zbiory, zdjęć filmów i zapamiętanych anegdot.
I tak to trwało świątecznie w wielorodzinnej atmosferze, w gronie czternastoosobowej części Rodziny. Rozwiana niemal po wszystkich kontynentach Rodzinę razem można zebrać wyłącznie na dorocznym Zjeździe Rodzinnym.
Teraz warto byłoby wybrać się na spacer, do lasu czy chociażby na pobliskie Jezioro Browarne. Nie ma tak dobrze "jesienny" deszcz niweczy takie zamiary i ma niweczyć je przez cały "drugi dzień świat".
U nas padało do 10 rano, wyszliśmy więc po deszczu na długi spacer, a tam przywitało nas słonce i świeci do tej pory!
OdpowiedzUsuńLudzi na spacerach mało, chyba wiatr ich wystraszył...
jotka
Bardzo przyjemne jest takie rodzinne pożeranie:)) Ale już dość.
OdpowiedzUsuńU nas mokro było cały czas a wieczorem deszcz całkiem spory padał i nie zamierza przestać.
Nie ma to jak świąteczna rodzinna atmosfera bez polityki.
OdpowiedzUsuńMarek z E
Po raz pierwszy udało się spędzić święta w leśnych ostojach. Zwierzątka były, ale nie gadały po ludzku.
OdpowiedzUsuń